2020, മേയ് 15, വെള്ളിയാഴ്‌ച



അസിർ അൽ ഷൗഖ് . . 
***********************

ഇനിയന്റെ  തടവറയൊരുക്കിക്കൊള്ളുക !
കൈകാലുകളിലേക്കുള്ള
ചങ്ങലകൾ വിളക്കിച്ചേർക്കുക .

കരിന്തേളുകളെയും
പഴുതാരകളെയും അത്രത്തോളം മാരകമായ ഇരുട്ടിനെയുംകൊണ്ട് എന്റെ കിടപ്പുമുറിയൊരുക്കുക . .

പകരം  ,
ഇന്നൊരു രാത്രി
മാത്രമീ
വിരഹത്തിന്റെ
നോവൊന്നകറ്റിത്തരിക,

*റബബാഹും
*സന്തൂറുകളും പാടട്ടെ
വീഞ്ഞുഭരണികൾക്കു
മത്തുപിടിക്കട്ടെ  . .
ബനിയാസിന്റെ
മരുപ്പച്ചകൾ മുഴുവൻ
പനിനീർപൂക്കൾ വിരിയട്ടെ .

ഹേ ,ഉണങ്ങിയ ഘാഫ് മരത്തിന്റെ കുറ്റികളോളം  നിശബദതയിലേക്ക് ഉറഞ്ഞുപോയ കാവവൽ ഭടൻമാരെ
നിങ്ങൾക്കറിയുമോ?
ഈ ഇരുട്ടറകളെ
പകലുപോലെ വെളിച്ചമുള്ളതാക്കാനെനിക്കറിയാം
നിങ്ങളുടെ ചങ്ങലകൾകൊണ്ട് തളയ്ക്കാനാവാത്ത 
ഉയരത്തിലെനിക്കു പറക്കാനറിയാം
ഇത്രമേൽ ഞാൻ ആത്മാവിന്റെ  തടവുകാരനായിരുന്നില്ലെങ്കിൽ ,
ഇത്രമേൽ ഞാൻ പ്രണയത്തിന്റെ തടവുകാരനായിരുന്നില്ലെങ്കിൽ

നാളെ ,
മഞ്ഞുതുള്ളികൾ പുണരുന്നത് സ്വപ്നം കണ്ടുുണരുന്ന ഈന്തപ്പനകളോട്
നിങ്ങൾ ഉറക്കെ വിളിച്ചുപറയണം ഇയാൾ
പ്രണയത്തിന്റെ തടവുകാരനായിരുന്നുവെന്ന് ,
വിരഹത്തിന്റെ വിഷം കുടിച്ചവനായിരുന്നെന്ന് .

ആത്മാവിന് ഉടയാടകൾ വേണ്ടാത്ത ഈ അവസാന യാമത്തിൽ  ഞാനിതാ,
ഉsലഴിച്ച് പ്രണയത്തയും അതിനെ ചുറ്റിയിരിക്കുന്ന നീലവെളിച്ചത്തെയും  സ്വതന്ത്രമാക്കുന്നു.

    -----------------------------------------------------

**രണ്ട് അറേബ്യൻ സംഗീത ഉപകരണങ്ങൾ


ഓനച്ചന്റെ ടർക്കിഷ്ടവ്വൽ
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
ഓനച്ചൻ ചേട്ടന്റെ തോളത്തേക്ക് ഈ ടർക്കിഷ്ടവ്വൽ ചുമ്മാതങ്ങ് കേറിയിരുന്നതല്ല.

ഈ മലമൂട്ടിലേക്ക് കുടിയേറാൻ വന്നപ്പോൾ
അപ്പൻ ഔതകുട്ടിയുടെ തോളത്ത് കണ്ട ഓർമ്മയും,
വല്യപ്പന്റെ അപ്പൻ  ചെറിയ തൊമ്മിയുടെ തോളത്ത് ഉണ്ടായിരുന്നുവെന്ന  കേട്ടറിവും
കൂടി പാരമ്പര്യത്തിന്റെയും അന്തസ്സിന്റെയും
അടയാളമായി അതങ്ങിനെ
കിടന്നു പോന്നതാണ് .

മലമ്പനി വന്ന് മൂത്ത ചെറുക്കൻ ലാലിച്ചനെ  പുതിയ ശിമത്തേരിയിലേക്ക് കൊണ്ടുപോകാൻ നേരം
നെഞ്ച് പിളർന്നപ്പോഴോ ,

മലവെള്ളം നിറഞ്ഞ്
ഒള്ള കപ്പ മുഴുവൻ ചീഞ്ഞ്
കണ്ണു നിറഞ്ഞപ്പോഴോ

നെഞ്ച് തടവിയോ
കണ്ണീരൊപ്പിയോ വൃത്തികേടാക്കാതെ
തോളത്ത് തന്നെ
എന്തൊരു എടുപ്പോടെയാണാ   ടവ്വൽ കിടന്നിരുന്നത്

കുടിയേറി വന്നിടത്ത്
ഒന്ന് തല ചായ്ക്കാനിടം കിട്ടാതെ വന്നവഴി പെറുക്കിക്കൂട്ടി പോകാനിരുന്ന വെള്ളനെ , പറമ്പിന്റെയും കാടിന്റെയും  അതിരിലേക്ക്
കൂര കെട്ടി കുടിയിരുത്തിയത്
അപ്പൻ ഔതക്കുട്ടി തന്നെയാ .

അതിനു ശേഷം കാടിറങ്ങിയ കാട്ടാനയും കാട്ടുപന്നിയും  മലമ്പാമ്പും
വെള്ളന്റെ കുഴിമാടത്തിനിപ്പുറത്തേക്ക് എത്തി നോക്കിയിട്ടു പോലുമില്ല.

എന്നിട്ടിപ്പം
അവന്റെ മക്കളേം മരുമക്കളേം ഇറക്കി വിടണമെന്ന  രണ്ടാമത്തവന്റെ
അവസാനതീർപ്പു വന്നപ്പോൾ

പിന്നെ  എന്നാത്തിനാ ഉവ്വേ
എനിക്കീ കോപ്പിലെ
കോണോൻ എന്ന്
വലിച്ചെറിഞ്ഞപ്പഴാ
ഏലിക്കൊച്ച് ഓനച്ചനപ്പാപ്പന്റെ  ടൗവ്വൽ ശരിക്കും ശ്രദ്ധിച്ചത്

കുങ്കുമത്തിനും  പച്ചക്കുമിടയിൽ
ഒഴുകുന്ന വെള്ളക്കരയുള്ള
പട്ടു പോലൊരു ടർക്കിഷ് ടവ്വൽ !

ഭുപടത്തിലെ
കാശ്മീരിൽ പെൻസിൽമുന വെച്ച് അവടമ്മ , കൊച്ചേ നീയിതെവിടാ ശ്രദ്ധിക്കുന്നേ എന്ന ചോദ്യമാവർത്തിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നപ്പോൾ

ഒട്ടും മുനവെക്കാതെ
ഏലിക്കൊച്ച്  ഉത്തരം പറഞ്ഞു.
വെള്ളച്ചന്റെ കുഴിമാടത്തിലാമ്മേ ..!
     
'
അതിജീവനം

വാക്കിന്റെ ചിതറിത്തെറിച്ച മാംസത്തുണ്ടുകൾക്കിടയിൽനിന്നെപ്പോഴോ
നനഞ്ഞ തീരത്തിന്റെ മടിയിലേക്ക്  തിര കമഴ്ത്തിക്കൊണ്ടുവച്ച ഐലന്റെ
ആരോകട്ടെടുത്ത പുഞ്ചിരിയുടെ പേരാണത് .

മഴതിന്നുപോയ വീടിന്റെവേരിൽ,
കളർച്ചോക്കുകൊണ്ട് വരച്ച
പൂച്ചയുടെ കണ്ണിൽ ഇനിയും കെട്ടുപോകാത്ത തിളക്കമാണത് .

ദൈവങ്ങൾ കേൾക്കാതെപോയ
നിലവിളികളെ  ചോരമുക്കി
അവൾ പൊതിഞ്ഞുവെച്ച വയലറ്റുടുപ്പിൽ ,
രോഷത്തിന്റെ കിന്നരികൾ തുന്നിത്തളർന്ന  പെൺമയുടെ
പിറുപിറുപ്പാണത് .

ശ്വാസംമുട്ടിച്ചു കൊന്ന ഭാഷയുടെ
അവസാന നിശ്വാസത്തിൽ
നിന്നും കാറ്റൊളിച്ചുകടത്തിയ
വിത്ത് മുളച്ചു വരാനിരിക്കുന്ന
പൂവിനെ മറ്റെന്തു
വിളിക്കാൻ ?

ഹോ ദൈവമേ ,
ഇനിയുമെത്ര ശക്തിയിൽ വലിച്ചാലാണ്
ഒരു നിമിഷത്തേക്കെങ്കിലുമത് സാധ്യമാവുക.